Een hond uit het buitenland ...
Of een hond uit het buitenland adopteren een goed idee is, kan niet in één zin beantwoord worden. Iedereen heeft hier een eigen mening over, de discussie hierover laat ik nu in het midden.
Waar ik het wel over wil hebben, zijn de verwachtingen die mensen hebben als zij een hond uit het buitenland in huis nemen.
Een hond uit het buitenland halen geeft een goed gevoel ...
Het moment is aangebroken. Na goed overwegen heb je de beslissing gemaakt. Je bent klaar om een hond in huis te verwelkomen. Nu de vraag welke hond geschikt is voor jou. Ben je op zoek naar een specifiek ras, dan is een erkende fokker aan te raden. Ik kan me goed voorstellen dat de prijs die tegenwoordig voor een raszuivere pup wordt gevraagd, je afschrikt. Ik kan me dan zelfs wel voorstellen dat een stap naar Marktplaats snel wordt gemaakt. Echter, dit is niet aan te raden. Dieren verhandelen via Marktplaats (of andere internetsites) vind ik geen goed idee. Maar ook deze discussie laat ik even voor wat het is.
Mocht je niet op zoek zijn naar een specifiek ras, dan kun je een kijkje nemen in het (plaatselijk) asiel. Bij een goed asiel zullen de medewerkers goed naar je luisteren en meedenken zodat elke hond op de juiste plek terecht komt. Daarbij moet je bijvoorbeeld denken aan: je bent een actief persoon, in dit geval zal er geen seniorenhondje aan jou worden gekoppeld, die het liefst bij de verwarming ligt en genoegen neemt met 3 kleine wandelingen op een dag.
Een andere mogelijkheid is om een hond uit het buitenland te adopteren. Hoe goed de bedoelingen ook zijn, juist in deze situatie kom ik vaak honden tegen die ongewenst verdrag vertonen in de nieuwe thuissituatie .
De verwachtingen van de toekomstige eigenaar is vaak (te) hoog. De meeste ter adoptie aangeboden buitenlandse honden leven in erbarmelijke omstandigheden. Als je de foto’s en filmpjes van deze (soms ter dood veroordeelde) honden ziet, moet je wel heel stevig in je schoenen staan om hier emotieloos naar te kunnen kijken. De keus om juist één van deze honden te redden is dan ook al snel gemaakt.
Maar wat volgt …
De reis naar Nederland is voor de meeste honden behoorlijk stressvol. Hoe ellendig het leven van de hond daar ook was, voor hem was het een bekend leven. Met dezelfde omgeving, dezelfde geuren … Al het vertrouwde moet plaats maken voor het onbekende …
Na de lange reis (per vliegtuig of auto) wordt de hond hier (meestal) opgevangen in een liefdevol gastgezin om bij te komen van de reis en te wennen aan de nieuwe situatie. Nog steeds met alle goede bedoelingen. Echter, de hond zal deze goede bedoelingen niet altijd begrijpen. Hij zou het zelfs als bedreigend kunnen zien. De hond voelt zich (nog) niet veilig in deze nieuwe omgeving en kan dit vanzelfsprekend als zeer angstig ervaren.
Waarom honden uit het buitenland vaak angstig zijn …
Als eigenaren met een hond uit het buitenland mijn hulp vragen, gaat het vaak om:
- ‘’mijn hond is bang en ik weet niet waarom’’
- ‘’mijn hond is bang voor mannen, ook voor mijn eigen echtgenoot’’
- ‘’mijn hond is bang voor andere honden’’
- ‘’mijn hond is bang om te wandelen’’
Dat een buitenlandse hond vaak (zeer) angstig kan zijn, kan diverse oorzaken hebben. Het kan worden overgebracht van moederhond op pup. Maar het kan ook door opgelopen trauma’s komen. Het rugzakje van de hond kan flink gevuld zijn. Het is aan ons om het rugzakje leeg te maken, daarbij rekening houdend met het tempo van de hond. We kunnen pas met de uitvoering van een (stappen)plan beginnen als de hond hier klaar voor is. Dat wil zeggen, als je het vertrouwen van de hond hebt gewonnen, dán pas staat de hond open om samen met jou een stap verder te gaan. Het traject van vertrouwen krijgen is niet in een tijdsduur uit te drukken. De ene hond gaat sneller dan de andere hond. In de ergste gevallen kan het jaren duren voordat de hond zich helemaal open durft te stellen. Het heeft geen zin om je hond onder druk te zetten in de hoop het proces ter versnellen. Sterker nog, de hond zal waarschijnlijk meer afstand van je nemen (onder druk zetten levert weer angst op en schaadt het vertrouwen in jou).
Angst is een emotie veroorzaakt door een waargenomen of vermeende bedreiging en die meestal leidt tot een vermijding of ontwijking daarvan. Angst wordt beschouwd als een basaal overlevingsmechanisme, als reactie op een specifieke prikkel, zoals pijn of dreiging van gevaar. Dit laatste kan, bij een confrontatie met die prikkel of juist een ontwijking daarvan, een vecht-of-vluchtreactie tot gevolg hebben. Bij extreme vormen van angst kan verstarring optreden (bron: Wikipedia).
Een hond met angst kan een bepaald (verstoord) gedrag laten zien. Dit gedrag is niet direct met een (groeps)cursus weg te trainen. Tijdens een cursus kunnen er teveel prikkels op het pad van de hond komen, dit komt de hond niet ten goede. De emotie die bij de hond door angst los komt (bijvoorbeeld agressie tegen vreemden, vluchtgedrag) zal door ons geminimaliseerd moeten worden. Dat kan betekenen dat de hond (nog) niet los kan of dat hij apart gehouden moet worden van visite (vraag advies aan bij een deskundige).
Hoe nu verder …
Elk mens is een individu. Met zijn eigen gedachten en zijn eigen gevoelens. Dat geldt ook voor de hond. Wat ik hiermee wil zeggen is dat de ‘’oplossingen’’ die wij bedenken, naar ons gevoel een positieve invloed op de hond moeten hebben. Echter, de hond kan deze ‘’oplossingen’’ heel anders ervaren (communicatie hond versus mens is niet duidelijk). Verwacht de eerste weken (misschien wel maanden) niet teveel van de hond. Laat hem in zijn eigen tempo aan zijn nieuwe omgeving wennen (met al zijn nieuwe geuren, mensen, honden, gewoontes). Heb (veel) geduld en je zult zien, dat op een dag jouw geduld beloond wordt.
Twijfel je of je op de goede manier bezig bent, worden de problemen groter of veranderd het gedrag van de hond in negatieve zin? Durf om hulp te vragen! Het (her)opvoeden van een (buitenlandse) hond gaat niet altijd over rozen. Vraag aan een deskundig iemand om eens met je mee te kijken in het dagelijks leven van jou en de hond. Soms zijn met kleine aanpassingen al grote stappen voorwaarts te maken.
Nog even op een rijtje …
- vaak zijn buitenlandse honden bang voor verkeer
- bang voor vreemde honden en voor mensen
- druk en overprikkeld
- angst kan zich uiten door agressie en/of vluchtgedrag
- verlatingsangst
- bang voor nieuwe prikkels
Eerlijk is eerlijk …
Als je bereid bent de uitdaging aan te gaan, wetende dat je misschien heel lang onderweg bent voor een positief resultaat …
Als je bereid bent evt. deskundige hulp in te schakelen om je te laten begeleiden, wetende dat daar kosten aan verbonden zijn …
Als je je realiseert dat je misschien niet het complete probleemgedrag wegneemt, maar slechts een deel …
… dan kun je zeker een hele leuk hond treffen én een goede daad verrichten!
Waarom deze info …
Deze info is niet bedoeld om een discussie aan te gaan of de honden wel of niet uit het buitenland gehaald moeten worden. De info is bedoeld om een realistisch beeld te scheppen vanuit mijn beleving als hondencoach. Gelukkig zijn er ook genoeg situaties bekend waar het van het begin af aan goed is gegaan.
Deze info is bedoeld om het adopteren van een (buitenlandse) hond niet rooskleuriger te maken dan het is. Met goede voorlichting, goede voorbereiding en veel geduld is de kans van slagen zeer groot!
Een voorbeeld hiervan is Nena. Na haar reis vanuit Roemenië, krijgt ze nu alle rust en verzorging die ze op dit moment nodig heeft. Nena ontdooit en lijkt open te staan voor een mooie toekomst in Rolde. Dankzij liefhebbende, begripvolle en geduldige ''baasjes''.
